“De president is bezig, wij gaan ook bezig zijn,” met deze instructies zijn leden van de veiligheids- en zorgbonden vandaag naar huis gegaan nadat de president had geweigerd hen te woord te staan. De leden van de veiligheids- en zorgbonden gingen vandaag de straat op om hun ongenoegen te uiten over tal van zaken die misgaan, zoals het personeelstekort en het vertrek van medewerkers, slechte werkomstandigheden, achterstallige toelages, salarisverhogingen en het ontbreken van adequate uitrusting om hun werk goed te kunnen doen.
De leden waren verhit en verontwaardigd en lieten dat duidelijk blijken. “Als we rijstboeren waren, dan was hij wel naar buiten gekomen,” was de opmerking van veel leden toen duidelijk werd dat president Chan Santokhi hen niet zou toespreken.
Reshma Khargoe, waarnemend directeur Centrale Beleidscoördinatie en Monitoring, hoorde de vakbondsleiders Poetini Atompai, voorzitter van de Surinaamse Politiebond, en Lloyd Pool, voorzitter van de Algemene Bond van Personeel in dienst van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, aan. Nadat duidelijk werd dat de menigte de president wilde spreken, ging zij terug om verslag uit te brengen. Ze kwam terug met de mededeling dat de president ‘bezig’ is en dat hij de bonden vrijdag zal ontvangen.
De menigte was hier niet blij mee en riep: “Jullie willen tjauwmin eten met de president.” De bondsvoorzitters hebben met moeite de menigte zover gekregen dat zij zich terugtrokken. De leden werd duidelijk gemaakt dat ze in vergadering blijven en moeten wachten op verdere instructies van de bonden.
Verschillende verpleegkundigen gaven duidelijk aan dat alles bergafwaarts gaat. Met een president als Santokhi en een minister van Volksgezondheid als Amar Ramadhin is er voor hen geen hoop meer. “Eerlijk, hij heeft geen ballen. Ik wist dat hij niet naar buiten zou komen,” zei een verontwaardigde verpleegkundige.
Een ander merkte op dat waardering voor de verpleegkundigen nooit is gekomen. Waardering kan op verschillende manieren, zelfs met een schouderklopje, voegde ze eraan toe. Ze ervaart juist dat ze als honden worden behandeld. Ze gelooft niet dat gepensioneerde verpleegkundigen zullen terugkeren om het werk te hervatten, want ze zijn blij dat ze ervan af zijn.
Ook bij de leden van de veiligheidsbonden gaat het niet goed. De manschappen moeten het zelfs doen met twee linkerschoenen om überhaupt te kunnen uitrukken, vertelde een van de leden. Er is niet genoeg uitrusting, en de brandweerlieden willen niet hun leven op het spel zetten.
Revelino Eijk van de politiebond legde uit dat de verschillende posten niet eens over goed meubilair beschikken om hun werk goed te kunnen doen.
Alle leden klagen over hun lage salarissen, omdat ze niet rondkomen. Sommigen gaven aan dat het nu al een uitdaging is om schoolspullen te kopen voor het nieuwe schooljaar. Volgens hen moet er een permanente oplossing komen, want al vier jaar zit de regering aan de macht en trekken zij aan de bel. Nu gaan zelfs baby’s dood; ze vragen zich af hoeveel er nog moeten sterven voordat er adequate veranderingen komen.
Pool maakte op zijn beurt duidelijk dat de regering inderdaad oplossingen heeft voorgesteld van wel SRD 5000, maar dit is nooit met de bond gecommuniceerd. Er worden beslissingen genomen zonder dat de bond hiervan op de hoogte is. Alles moeten ze via de media vernemen, terwijl er nog steeds veel nijpende kwesties zijn die niet zijn aangepakt.
