Wan Okasi, een vooraanstaande belangenorganisatie voor personen met een beperking, heeft haar diepe bezorgdheid en ongenoegen geuit over aanhoudende vertragingen in financiële uitkeringen aan mensen met een beperking voor de maand augustus. De organisatie beschouwt de ernstige nalatigheid van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting als volstrekt onaanvaardbaar.
Traditioneel gezien worden de uitkeringen rond de twintigste van elke maand uitbetaald. Echter, tot hun teleurstelling moest Wan Okasi vaststellen dat deze cruciale steunmaatregel opnieuw niet is nagekomen, waardoor mensen die er recht op hebben verstoken blijven van de nodige financiële steun. Deze herhaaldelijke tekortkoming lijkt bijna een schrijnende gewoonte te worden, waarbij de meest kwetsbare leden van de samenleving in de kou blijven staan.
De belangenorganisatie hekelt ook het gebrekkige en ontoereikende communicatiebeleid van het ministerie, dat heeft bijgedragen aan chaos en onzekerheid onder de doelgroep. Ondanks herhaalde verzoeken van Wan Okasi voor tijdige en transparante informatie in het geval van vertragingen, lijken deze smeekbeden tevergeefs te zijn, aangezien het ministerie volhardt in zijn nalatigheid.
Wan Okasi richt zich rechtstreeks tot de president en doet een dringend beroep op hem om onmiddellijk en doortastend in te grijpen bij het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. De aanhoudende misstanden binnen dit ministerie hebben schadelijke gevolgen voor degenen die afhankelijk zijn van hun ondersteuning. Meerdere kwetsbare groepen lijden onder het onvermogen van het ministerie om effectief te functioneren.
In deze uiterst dringende omstandigheden eist Wan Okasi dat de uitkeringen aan de doelgroep uiterlijk morgen zijn overgemaakt. Als deze oproep wederom wordt genegeerd, zal de organisatie de getroffen burgers aanmoedigen om naar het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting te gaan en rekenschap te eisen. Volgens Wan Okasi kan deze onhoudbare situatie niet langer voortduren.
De belangenorganisatie benadrukt dat het onacceptabel is dat mensen die al onder de armoedegrens leven ook nog eens moeten lijden onder de willekeurige achterhouding van hun rechtmatige uitkeringen, zonder enige vorm van verontschuldiging van de overheid zelf. De noodzaak voor snelle actie en verantwoordelijkheid staat nu meer dan ooit centraal in het belang van de meest kwetsbaren in de samenleving.
