De werkloosheid in Suriname baart het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ) nog steeds grote zorgen. Ofschoon er werkgelegenheid blijkt te zijn, is er daarentegen toch sprake van grote werkloosheid.
“Aan de ene kant zeggen mensen dat er geen werk is, maar aan de andere kant geven werkgevers aan dat zij geen werknemers kunnen vinden. Dat is de contradictie waarmee het ministerie nu kampt.” Dit zei AWJ-minister Steven Mac Andrew onlangs tegenover journalisten.
Enkele maanden merkte de bewindsman op dat men liever werk zoekt bij de overheid dan binnen de particuliere sector. Volgens hem speelt scholing ook een grote rol bij het werven van krachten. “Binnen enkele sectoren zijn er nu heel wat open posten ontstaan vanwege het feit dat een heleboel personen zijn vertrokken als gevolg van de wanhopige situatie die in het land is ontstaan. Maar het probleem is dat de personen die zijn vertrokken niet makkelijk vervangen kunnen worden vanwege de scholing die vereist wordt.”
Volgens de bewindsman zijn ook de opleidingen niet goed afgestemd op de vraag van de arbeidsmarkt. “Er moet nog veel gebeuren in Suriname met betrekking tot scholing en werkgelegenheid”, gaat hij verder.
Het aantal drop-outs maakt het ook minder makkelijk om voldoende arbeidskrachten klaar te stomen voor de Surinaamse arbeidsmarkt. “Verder speelt transport ook een rol bij het zoeken naar werk”, zegt minister Mac Andrew. Zo is gebleken uit onderzoek van het ministerie. Daarnaast is salariëring ook bepalend als personen wel of niet instemmen met een baan.
De aanwezigheid van buitenlanders heeft volgens de bewindsman niets te maken met de werkloosheid onder Surinamers. Minister Mac Andrew zegt dat Surinamers geen interesse tonen in bepaalde banen. Hij wijst erop dat er in de landbouwsector neer Haïtianen zijn dan Surinamers, dit terwijl er juist in de agrarische sector voldoende te verdienen valt.
De AWJ-minister meent dat Surinamers anders moeten gaan kijken naar de arbeidsmarkt en wat er aan werk geboden wordt. Hij attendeert erop dat bedrijven hun deuren beginnen te sluiten vanwege de economische situatie in het land.