De vakbonden verbonden aan de Raad van Vakcentrales in Suriname (Ravaksur) voelen zich beetgenomen door deze regering. Robby Berenstein, voorzitter van C-47, weet niet wat ze aan het bekokstoven zijn. In eerste instantie worden de bonden uitgenodigd om te praten over de maatregelen. Zogenaamd worden de bonden aangehoord om toch te doen wat ze willen, zegt Berenstein. Hij voelt zich beetgenomen.
De rek is er daarom uit wat betreft het geduld van de bonden en het gedrag van deze regering. Hetzelfde hebben de bonden meegemaakt met deze regering toen ze werden uitgenodigd om hun bijdrage te leveren aan het herstelprogramma.
De vakbeweging heeft structureel gewerkt met deskundigen om een goede inbreng te geven en heeft zelfs presentaties gehouden hoe men de wisselkoers moet beheersen. Wanneer het komt op het doorvoeren van de maatregelen tilt de vakbeweging zwaar aan het principe dat de bredere schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Echter merkt Berenstein dat de regering weigert om kapitaalgroepen meer te laten inleveren.
Armand Zunder, vakbondsman die deel uitmaakt van Ravaksur, voert aan dat wanneer een regering de economie wil aanpakken ze wel een concreet doel moet hebben. “Wil je mooie cijfers bereiken of wil je zorgen voor het welzijn en welvaart van de mensen?”, vraagt hij zich af. De aanpak gericht op monetaire- en fiscale zaken, heeft geleid dat Suriname nu problemen gaat krijgen op de korte en middellange termijn als het huidig beleid zo wordt voortgezet, merkt Zunder op.
Op de middellange termijn gaat men zien dat men overal gaat beginnen te bedelen, mensen krijgen stressvraagstukken, bedrijven zullen het moeilijk hebben waardoor de wrokoman het moeilijk gaat hebben. Wanneer bedrijven sluiten en het sociaal zekerheidsstelsel niet in orde is, wordt ‘pina’ gecreëerd. Dat kan de vakbeweging niet langer accepteren.
Marcellino Nerkust, president van de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname (Fols) tevens lid van Ravaksur, geeft aan dat de rek dusdanig eruit is dat de Fols de rust niet meer kan garanderen. Volgens hem is het inderdaad goed dat men SRD 1800 wil geven aan de zwakke huishoudens, maar hij vraagt zich af wat gebeurt met de middenklasse.
De laatste brandstofprijsverhoging heeft ook effect op het bezoeken van de school voor de leerkracht. De studie van een leerling komt in gevaar en het heeft ook effect op de leerling om de school te bezoeken. Een hele generatie kan men met de maatregelen in gevaar brengen waarbij de groep van drop-outs veel groter wordt.
Het onderwijssysteem heeft eveneens te maken met braindrain waar gekwalificeerde leerkrachten wegtrekken uit Suriname. Een bond aangesloten bij de Fols heeft op papier dat sinds 19 januari, 56 leerkachten reeds op eigen verzoek ontslag hebben genomen. “Als de situatie niet zo was, waren ze gebleven”, zegt Nerkust.