De toespraak van bisschop Karel Choennie tijdens de pontificale hoogmis van Kerst draaide om de kloof tussen arm en rijk en klimaatverandering. Hij symboliseerde de kloof tussen arm en rijk middels een schilderij van kunstenaar Michael Wong Loi Sing. Op het schilderij is het contrast tussen de armen en rijken te zien. Armen die wonen in krotten en rijken die in grote huizen leven.
Hij zei dat armoede veel erger is dan COVID-19. De bisschop zei dat God altijd de kant van de armen kiest. De kunstenaar heeft de rijken uitgebeeld in kolossale niet Surinaamse huizen. De huizen zijn geknipt uit een buitenlands magazine en in het schilderij geplakt.
“Het is een aanklacht tegen de rijken in Suriname en allen die rijkdom najagen om alles dat van buiten is beter te achten, dan alles dat wijzelf kunnen maken of zelf kunnen produceren. De huizen zijn gelegen aan een mooie verharde weg. Het kind is geboren in een ‘olo olo’ pasi. Die wegen worden geasfalteerd met belastinggelden of dure buitenlandse leningen”, zo illustreerde hij de kloof.
Klimaatsverandering
Daarnaast liet hij zijn licht schijnen op klimaatverandering. Hij noemde het een wereldwijde crisis. “De prijs wordt betaald door de armen en de natuur. De financiële crisis zal door de arme Surinamers betaald worden. Ook de natuur zal meebetalen. Want in de prijs van iedere boomstam die wij exporteren zit niet de prijs van het leed, van flora en fauna en ecosystemen die wij verstoren of vernietigen.
In de prijs van de boomstammen zit niet de prijs van het leed van de inheemsen en de marrons die plotseling een concessie zien in of naast hun kostgrond. In de prijs van de boomstam zit niet de prijs van de dode die die bedolven is geworden bij de brug. De geestelijke zei dat de Amazone veel groter is dan Suriname. “Wij zijn maar 1,5 procent daarvan.”
Hij beschreef het schilderij verder met: “Het gras is keurig gemaaid. Er zijn bloemperken en fonteinen. In de rijke buurt zijn er geen kinderen die spelen en vrouwen die met elkaar praten of mannen die een ‘Parbo’ drinken. Ik zie niemand. Ze zijn allemaal opgesloten in hun rijkdom in hun huizen. Iedereen heeft zijn eigen tv en eigen kamer. Ze zitten gekluisterd aan hun iPad.”
Volgens de bisschop viert in zulke huizen egoïsme hoogtij en daar is hebzucht een levensfilosofie. “Is dat ons ideaal?”, vroeg hij zijn gehoor. Als dat ons ideaal is zult u nooit genoeg deviezen verdienen om die luxe te beantwoorden. Luxe is net als drugs verslavend en er is geen grens aan wat je aan luxe zou willen. Laten we geen ambitie hebben om Dubai te worden, maar switi Sranan blijven.”
Armoede
Choennie noemde armoede een grootse zonde. In het schilderij is een krot te zien zonder water en elektriciteit.” Het is geen armoede die het depressief maakt. Er is ook vreugde in armoede en eenvoud.” Aan het eind overhandigde hij het schilderij aan president Chan Santokhi, die de dienst samen met de first lady bijwoonde.
Naomi Hoever
