De Stichting 1 voor 12 herdenkt vandaag haar zestienjarig bestaan. De stichting heeft haar nut in de samenleving bewezen. De mens in nood heeft altijd centraal gestaan. In het kader van haar jaardag heeft de stichting een gezin van vijf, met daartussen een drieling, ondersteuning geboden voor zes maanden. Het gezin ontvangt elke maand SRD 1.000 voor de eerste levensbehoeften. Al de kinderen in het gezin hebben sikkelcellen.
De stichting heeft in de voorbije zestien jaar verschillende mensen geholpen met medische aandoeningen. Er zijn zelfs woningen gebouwd en programma’s uitgevoerd voor preventie van zelfmoord. Zo heeft de stichting sinds haar oprichting al ruim 3.000 personen geholpen met een aandoening, door de financiële middelen te schenken met behulp van donateurs.
Er zijn ook 1.000 woningen gerenoveerd en tien nieuwe gebouwd. De stichting biedt ook ondersteuning aan gezinnen. Een markant moment was de opening van de bakkerij. Met de inkomsten hieruit worden sociaal zwakkeren ook geholpen. Ook worden tehuizen dagelijks voorzien van gratis brood.
Op haar jaardag blikt de stichting terug op de enkele aangrijpende gevallen. In februari dit jaar is de 75-jarige seniorenburger Kasan Moenandie uit zijn benarde situatie gehaald. De seniorenburger woonde alleen aan de Meursweg in een bouwvallig onderkomen, zonder nutsvoorzieningen, die door de natuur is overgenomen. Door tussenkomst van 1 voor 12 is de seniorenburger opgevangen in de Para Relax Club. De stichting heeft bewerkstelligd dat ook Santuella Darius, die met haar kinderen in een garage woonde, is ondergebracht in een huurhuis.
Het Guyanees kindje Emannie Melvin werd in 2016 door tussenkomst van 1 voor 12 in Suriname geopereerd. Emannie had een aandoening, waarbij de hersenen uit zijn schedel groeiden. De operatie was zowel in Guyana als Trinidad en Tobago onbetaalbaar. Een ander aangrijpend item was het verhaal van een eenjarig meisje, dat zonder anus werd geboren. Door tussenkomst van ex-minister Guno Castelen en het Staatsziekenfonds is het kindje naar Cuba afgereisd, waar er operatief werd ingegrepen op kosten van de Surinaamse overheid.
Het geval van de negenjarige Roberto Refos, die in 2005 dodelijk op een berm aan de Sir Winston Churchillweg werd aangereden, is ook aangrijpend geweest. De dader reed weg, maar door goed speurwerk van het team van 1 voor 12 werd die gauw achterhaald. In 2006 werd de familie Samson in Commewijne geholpen aan een nieuw onderkomen. In 2007 ontving de familie Amatgalim, die in het district Coronie in een container bleef, een bouwperceel van de overheid. Rieke Van der Aker van het bedrijf Remacon bouwde toen kosteloos een sleutelklare woning voor deze familie.
Louis Vismale geeft aan dat de stichting niet alleen mensen helpt. Er wordt ook regelmatig contact onderhouden met de grote 1 voor 12 familie. Daarom is de stichting ook verdrietig over het heengaan van Nirmala Dewnarain. Zij klopte in 2018 aan voor hulp. Dewnarain had een chronische wond aan haar been als gevolg van lymfoedeem, een afwijking van het lymfestelsel. Zij was ook niet meer mobiel en werd bedlegerig. Door tussenkomst van 1 voor 12 werd zij opgenomen in verpleeghuis Evie te Commewijne.
Vismale en Carlos Pinas zijn op 23 maart 2005 bij elkaar gekomen om te starten met een sociaal-maatschappelijk programma, onder de naam Stichting 1 voor 12. Vismale benadrukt, dat de stichting zich zal blijven inzetten voor de mens in nood.
