In het kamp van De Arend heerst er sinds donderdag enthousiasme. Het team uit Frimangron nam op die avond, tegen de verwachtingen in, een 2-0 voorsprong in de mannenhoofdklasse basketbalfinale tegen titelverdediger Koi Carper Aladey.
Nog één overwinning en het eerste kampioenschap sinds 2015 is een feit. De Arend kan het feest vanavond al vieren wanneer om acht uur in de Ismay van Wilgen-sporthal game-3 in de best-of-five finaleserie wordt gespeeld, maar coach Humphrey Eendragt denkt daar nog niet aan. “Je kunt van tevoren niet weten wat het resultaat zal zijn; dat weet je pas op het eind.”
De oefenmeester benadrukt dat er nog werk aan de winkel is. Sterker nog, hij gaat ervan uit dat Koi Carper Aladey het zijn team nóg moeilijker zal maken dan in de afgelopen twee wedstrijden. In beide duels moest De Arend tot het uiterste gaan om aan het langste eind te trekken.
Het totale verschil waarmee ze beide wedstrijden wonnen? Negen punten, waarvan één overwinning pas na verlenging werd behaald. De andere kwam tot stand middels een miraculeuze comeback na een achterstand van zeven punten in de laatste twee minuten.
Hoger vliegen
“Ze gaan weer hard komen, maar wij gaan harder moeten werken. We zijn De Arend, dus we gaan hoger moeten vliegen,” aldus Eendragt. “Wat we in de eerste paar wedstrijden fout hebben gedaan, moeten we verbeteren.” De coach hoopt vooral dat zijn team zuiverder is met de toegekende vrije worpen. In game-2 misten zijn spelers bij elkaar opgeteld maar liefst 15 vrije worpen. “We moeten niet letten op wat zij kunnen doen, maar ons eigen spel spelen.”
Aan de andere kant stoorde tegenhanger Ludwig Belgrave zich aan de fouten die zijn spelers in game-2 maakten. Koi Carper Aladey stond op het punt de seriestand gelijk te trekken toen het team, met nog minder dan anderhalve minuut te gaan, met 68-61 aan de leiding ging. Maar die voorsprong verdween als sneeuw voor de zon doordat de spelers zich niet hielden aan de afspraken die ze met hun coach hadden gemaakt.
“De opdrachten werden op een gegeven moment niet meer uitgevoerd en dat opende de deur voor De Arend om terug te komen in de wedstrijd,” aldus Belgrave. Het haastige spel van zijn spelers in de slotminuten deed Koi Carper Aladey uiteindelijk de das om, concludeert de oefenmeester.
“Dat is precies wat De Arend wil. Ze komen met veel energie en zijn daarom altijd een team geweest dat het moet hebben van *razzle-dazzle* basketbal. Maar dat is de valkuil waarin wij juist niet moeten trappen. Wij moeten degenen zijn die het tempo bepalen. Als we dat doen, kunnen ze ons niet stoppen.”
Herhaling comeback 2016?
Belgrave vertrouwt erop dat zijn spelers het tij kunnen keren, beginnend met game-3 vanavond. Dat hij zich al eens in dezezelfde situatie bevond en als winnaar uit de bus kwam, versterkt zijn geloof in een comeback.
In 2016 stond Belgrave, toen als coach van SCVU, ook met de rug tegen de muur tegen De Arend. Maar met drie overwinningen op rij poetste het team een 0-2 achterstand helemaal weg en leidde Belgrave de club uit Uitvlugt alsnog naar het kampioenschap.
Een herhaling van die stunt is volgens de coach van Koi Carper Aladey een grote mogelijkheid. “Maar we moeten op de eerste plaats het hoofd koel houden,” benadrukt hij. “Eigenlijk ligt de druk nu juist bij hen, omdat men verwacht dat zij kampioen zullen worden.”
Belgrave erkent dat zijn team nu geen andere keus heeft dan te winnen, maar beseft tegelijkertijd dat de juiste omstandigheden aanwezig zijn om toe te slaan. “Zij (De Arend) denken dat ze het al binnen hebben. Ze zullen mogelijk met een andere mindset komen spelen dan in de voorgaande twee wedstrijden. Wij moeten winnen, maar als we game-3 winnen, zullen ze nóg voorzichtiger worden met ons. Dat is alles wat we nodig hebben.”
