Velen in Suriname zoeken steeds weer naar een stuk perceel. Zij willen een dak boven hun hoofd hebben, wat uiteraard hun goed recht is. Weer anderen vragen grond aan om aan hun collectie toe te voegen. Tijdens de verkiezingscampagne hebben de huidige machthebbers op diverse podia aangekondigd, dat zij de grondproblematiek zullen aanpakken. Op 1 oktober heeft president Chan Santokhi met een druk op de knop de website voor grondregistratie gelanceerd.
Volgens minister Dinotha Vorswijk van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB) is de registratie bedoeld om beter beleid te maken op het gebied van grondaanvragen. Op zo’n manier kan de regering precies zien wat de behoefte aan grond is vanuit de burgerij en in welke districten de meeste aanvragen liggen.
Het lanceren van een website voor grondregistratie is goed, maar er is niet aangegeven wat precies gedaan zal worden met de registratie. Men registreert maar krijgt niet eens een nummer of bewijs dat men geregistreerd heeft. Wat is er gebeurd met de vele registraties van burgers ten tijde van de vorige regering? Ook daar was er een lijstje. Het lijkt wel alsof men voor de ‘vorm’ registreert om het uitgeven van gronden aan ‘friends and family’ goed te praten.
Om de woningnood in Suriname te lenigen is het belangrijk dat de percelen worden verdeeld en er mogelijkheden worden gecreëerd om deze personen tegen een lage rente van een lening te voorzien.
Grond en een woning zijn belangrijke ingrediënten voor de individuele burger. En deze burgers zijn nodig om collectief te werken aan de ontwikkeling van het land.
Vele burgers in dit land hebben moeite om op een normale wijze aan een stuk grond te komen. En als die eenmaal over een perceel beschikt, dan zijn de moordende rentes van de banken een blokkade om daadwerkelijk een huis op het perceel te kunnen bouwen. Hiervoor dient de overheid beleid te ontwikkelen zodat elke burger over een betaalbaar perceel en huis kan beschikken.
Helaas zien wij dat grond vaak politiek wordt misbruikt. Opeenvolgende regeringen beschuldigen elkaar ervan te sjoemelen met gronden met niemand wordt voor het gerecht gebracht. Er zijn zelfs politici die zulke grote lappen grond hebben, dat men gerust een stad ervan kan maken. Anderen speculeren met de gronden. Men krijgt via de politiek gratis grond, verkavelt die en verkoopt deze vervolgens tegen hoge prijzen in vreemde valuta in vaak kleine percelen. De burger mag dan het gelag betalen.
De overheid moet een serieuze grondpolitiek gaan voeren. Er moet geen ‘friends and family’ beleid gevoerd worden. Grond is belangrijk voor duurzame ontwikkeling van elkeen en het is daarom van eminent belang dat eenieder gelijke rechten heeft op het verkrijgen van een perceel. Ook moet nu eens het grondenrechtenvraagstuk worden opgelost. Opeenvolgende regeringen is het niet gelukt dit vraagstuk bevredigend op te lossen.
Het welbekende smoesje van “mijn vader heeft jaren geleden grond aangevraagd, daarom heb ik er recht op” wordt vaak als excuus gebruikt om grote lappen grond te verkrijgen. Waarom geldt dit excuus wel voor politici, maar niet voor de gewone man?
Wat niet goed is, is om mensen die naarstig op zoek zijn naar een dak boven hun hoofd, valse hoop te geven. Niets is minder prettig om iemand hoop te geven om vervolgens teleurgesteld te raken. Woningnood is een ernstig probleem. Een huis noodgedwongen met meerdere gezinnen te moeten delen, is een ellendig leven. Echter lijkt geen enkele regering dit aspect serieus te nemen want aan het eind van de dag zal een geregistreerde weer te horen krijgen dat diens stukken niet gevonden kunnen worden, die niet op de lijst staat en zelfs niet in aanmerking komt vanwege onbekende reden.
Het lanceren van een website waar men zich kan registreren is op zich niet slecht. Maar wat is het beleid van de overheid op dit stuk? Er is een grondpolitiek? Zou het niet beter zijn om dit in onze volksvertegenwoordiging te bespreken en te zoeken naar een breed draagvlak? Alle partijen kunnen hiermee scoren. Dus waarom niet het debat aangaan met andere partijen?
De politiek zou er goed aandoen om het Openbaar Ministerie te vragen een instantie in het leven te roepen die moet onderzoeken wie onrechtmatig gronden heeft verkregen en deze via een gerechtelijke spoedprocedure terugvorderen zodat deze terugkomen in de boezem van de staat. Er is ook veel werk aan de winkel voor De Nationale Assemblee om wetgeving te maken om excessen in de toekomst te voorkomen waarbij politici of vrienden van politici overnight hectaren aan grond krijgen van de staat en dan ook nog gratis.
Het niet oplossen van de grondproblematiek c.q. woningnood zal net als een instabiele economie, een tijdbom zijn in de samenleving. Het is al bijna 00.00 uur.
