Ondanks het feit dat de grondwet van de Verenigde Staten van Amerika een systeem van democratie, rechtsstaat en trias politica ademt, wijst de praktijk vaak het tegenovergestelde uit. De door Kamala Harris gepredikte Rule of Law en Good Governance blijken in werkelijkheid meer op Rule of Politics en Poor Governance te lijken. Onder andere namen kan parlementaire controle geen dictatuur voorkomen. Zelfs de presidentsverkiezingen zijn ondemocratisch. Het Amerikaanse systeem moet daarom op de schop. De echte meerderheid van stemmen moet de uitslag van de verkiezingen bepalen, zodat ook kleine partijen een kans maken. Het justitiële systeem moet worden gedepolitiseerd om de trias politica daadwerkelijk in de praktijk te brengen.
Daarnaast laat de verkiezingsuitslag zien dat blanke suprematie, etnische discriminatie en corruptie een overheersende rol spelen. De meerderheid schuwt de door Harris gepropageerde eenheid, Rule of Law en behoorlijk bestuur.
Surinamers besmet
Evenzo zijn Surinamers besmet. Ze vallen eerder voor leugens, bedrog en verzinsels en kijken niet verder dan hun neus lang is. Allerlei politieke eendagsvliegen, papegaaien en fantasten herhalen simpele standaardpolitieke verhalen zonder de inhoudelijke diepgang ervan te begrijpen. Hebben zij enig idee hoe het mechanisme van een multiculturele samenleving werkt en verloopt?
Velen willen Suriname besturen zonder een trackrecord van bestuurlijke ervaring of kennis van wet- en regelgeving, economie en organisatiekunde. Zijn ze bovendien voldoende opgeleid om methodisch te denken, te induceren, te deduceren, te concluderen en te valideren? Onderzoeken mensen via internet wat van deze politici waar is en wat niet? Of wordt alles wat deze wannabees zeggen voor zoete koek aangenomen?
Geloof niets van politici over wat ze zeggen, wat ze hebben, wat ze gedaan hebben of wie ze zijn, tenzij je het grondig onderzoekt of er zeker van bent. Misschien zou het openbaar ministerie ook moeten optreden bij vermoedens van misleiding. Dus let vooral op neptitels, neppersonen en nep-Surinamers. Vanuit dit perspectief komen slechts een handjevol kundige, betrouwbare en eerlijke politici door de selectie. Een goed verstaander …
Een woord tot de kiezers
Leer je kinderen te liegen, te bedriegen, te fantaseren, te stelen, te molesteren, te verkrachten, enzovoort. Dan kunnen ze misschien president, vicepresident, minister of DNA-lid worden. Klinkt gek, hè? Maar precies dat hebben jullie, de meerderheid van het electoraat, gedaan. Onder het toeziend oog van beroepsverenigingen, universiteiten, docenten, leerkrachten, studenten en het openbaar ministerie heeft deze morele, psychologische en wettelijke ontaarding kunnen plaatsvinden.
Hetzelfde geldt voor de zogenaamde waakhondfunctie van de journalistiek. Suriname staat aan de rand van de afgrond. Journalisten zouden eerst een curriculum vitae (CV) van elke persoon moeten eisen voordat ze hen interviewen. Booiii, dan zou je de poppen aan het dansen zien. Op deze manier kunnen journalisten tenminste bijdragen aan het keren van het tij.
Als kiezers blijven jullie op dezelfde manier bedrogen uitkomen en dragen jullie bij aan de verdere afglijding van Suriname, zolang deze naïeve houding blijft voortbestaan.
Dr. Roy I. Bhikharie, PhD
Eerst het volk, dan de rest
