De democratie in Suriname wordt verkracht door het Surinaamse parlement en dus de parlementariërs. Ze vervullen de controlerende en wetgevende taken al 49 jaar niet goed. De parlementariër controleert niets en kan niets; zo is het in de Surinaamse politiek geregeld. De checks en balances werken niet omdat Surinaamse parlementariërs niet deugen; ze zijn onvoldoende ontwikkeld. 80 procent van de parlementariërs weet niets van de Wet Openbaarheid van Bestuur. Wie heeft die conceptwet dan gemaakt?
Daarom moet het volk van Suriname beginnen bij de bron van de democratie: kijken wie de partijen op de verkiesbare plekken zetten. Daar, op die kieslijsten van de oude politieke partijen, begint de ellende. Daar zit de ziekte van Suriname, en daar begint het corrupte systeem van de Surinaamse politiek vorm te krijgen. En daarom gaat een brandhoutregering, een regering die niet deugt, een politiek systeem dat het volk structureel al 49 jaar verarmt, de Surinaamse munt al 49 jaar devalueert, de schulden al 49 jaar verhoogt, de inflatie al 49 jaar doet stijgen en de koopkracht al 49 jaar vernietigt, nooit naar huis! De Surinaamse parlementariërs houden het zieke systeem in stand.
Dus, wil je iets doen aan corruptie? Let op de kieslijst, daar zit de ziekte, de rot, de bron van de Surinaamse democratische verloedering. Goed verscholen achter de incompetente Surinaamse volksvertegenwoordiging: de Surinaamse parlementariër.
Ik geef u drie voorbeelden waarmee ik onomstotelijk aantoon dat u al 49 jaar door incompetente parlementariërs wordt gepakt:
Voorbeeld 1
Er circuleert een filmpje op sociale media van Asis Gajadien als parlementariër, waarin hij geld aan het tellen is tijdens een betoog van een collega-parlementariër. Dat die collega onzin uitkraamde is even niet van belang. Dat parlementariër Asis Gajadien geld telt tijdens parlementaire debatten geeft het niveau aan van de Surinaamse parlementariër. Dit filmpje van Asis Gajadien symboliseert de typische houding van de oude politiek, de bordeelideologie van de VHP en vooral de foute ethiek en moraliteit van de VHP-leiding, met Chan aan de top. Asis had al lang uit de partij gezet moeten zijn.
In een fatsoenlijk land met een fatsoenlijke politieke partij, en vooral een fatsoenlijke partijleiding met een fatsoenlijke voorzitter, Chan Santokhi, was Asis diezelfde dag nog uit de partij gezet nadat hij zijn excuses had kunnen aanbieden aan zijn achterban en het Surinaamse volk. Maar nee, niet in Suriname. In Suriname kun je met je hand in je onderbroek zitten in het parlement en tegelijkertijd de laatste bamistrengen uit je neus likken. The show goes on! En dan komen deze mensen weer stemmen bedelen bij het arme volk? Volksverlakkers van het eerste uur!
Voorbeeld 2
Al langer dan vier jaar weten alle parlementariërs, van welke partij dan ook — want ze zaten er ook al voor 2020 — dat er een deal is gemaakt met Total. Alle parlementariërs waren langer dan vier jaar in diepe slaap. Niemand heeft vragen gesteld over hoe de deal in elkaar zit. Niemand heeft om informatie gevraagd.
Toen de finale investeringsbeslissing (FID) werd bekendgemaakt, werden de parlementariërs wakker. Plotseling wist niemand iets over de deal en toen moest ineens alle info publiekelijk worden gemaakt door een andere koekenbakker: Jagassar van Staatsolie. Daar stonden ze ineens, de beruchte parlementariërs, op de foto met elkaar: “Parlementariërs vragen om complete transparantie (het meest gebezigde bordeelwoord in Suriname)!” Wie houden deze parlementariërs voor de gek? Dus iedereen droomde van de finale investeringsbeslissing (FID), maar niemand kwam erop om vragen over de deal te stellen?
Voorbeeld 3
Het drama West-Suriname. Een enorme verkwisting van miljarden ontwikkelingsgeld achtergelaten door Nederland. Dit gebeurde ook door incompetentie en vooral corruptief denken van Surinaamse parlementariërs. Ze keurden als kippen zonder kop een gigantisch project goed, waar een paar figuren honderden miljoenen aan hebben verdiend. Zonder na te denken of Suriname zo’n groot project aankon. Zonder na te denken over de absorptiecapaciteit van het land en volk. Met andere woorden, zonder na te denken of er genoeg mensen en materialen waren. Gaat u nu maar kijken naar West-Suriname.
En als het zo’n geweldig doordacht plan was, waarom doet niemand er nu wat mee? Alles is overwoekerd door het Surinaamse oerwoud. Kansloos om het West-Suriname project te recyclen! Allemaal het werk van de Surinaamse democratie, de incompetente domme parlementariërs.
U kunt zelf waarschijnlijk ook genoeg voorbeelden bedenken, maar deze drie hierboven moeten u wakker schudden en alert maken!
En dit kan zo weer gebeuren met een dergelijk niveau van Surinaamse parlementariërs, nu er miljarden olie- en gasinkomsten binnenkomen.
De Surinaamse parlementariërs kunnen door hun ongeschooldheid en incompetentie de regering niet controleren. Het resultaat is fout beleid dat doorgang vindt, wat leidt tot verkwisting van schaarse financiële en andere belangrijke middelen om een land vooruit te helpen. Ze zijn niet in staat om datgene te doen waarvoor ze door het volk van Suriname worden gekozen, namelijk controleren dat de regering goed beleid formuleert en uitvoert volgens de wetten en regels.
Door hun ongeschooldheid en incompetentie zijn ze ook niet in staat om hun wetgevende taak uit te voeren. Ze kunnen geen goede wetten bedenken en aannemen, waardoor het land en de ontwikkeling van het land stil blijven staan. Met andere woorden: Surinaamse parlementariërs zijn de grootste vloek in het Surinaamse politieke systeem!
Doordat Surinaamse parlementariërs ziekelijke en vooral domme loyaliteit tonen naar hun politieke partijen, zit Suriname na 49 jaar geklungel met een dysfunctioneel democratisch systeem. Surinaamse parlementariërs zijn de veroorzakers van 49 jaar wanbeleid en vooral 49 jaar verkrachting van de Surinaamse democratie. Daarom durf ik te spreken van een zieke Surinaamse democratie, die zonder eisen te stellen aan het minimale ontwikkelingsniveau van Surinaamse parlementariërs de hoofdbron van corruptie zal blijven.
De onafhankelijkheid van Suriname, het drama van 25 november 1975, werd ook veroorzaakt door een zieke parlementariër, Hindorie. Hoogstwaarschijnlijk eentje die ook openlijk geld telde in het parlement!
Surinaamse parlementariërs en hun rol als controleurs: ze falen op alle punten
De rol van parlementariërs in ontwikkelingslanden speelt een cruciale functie binnen het democratisch proces, maar ze staan vaak voor grote uitdagingen die hun effectiviteit kunnen beperken. Een belangrijke factor die bijdraagt aan deze beperkingen is het gebrek aan voldoende scholing en opleiding. Zonder de noodzakelijke kennis en vaardigheden kunnen parlementariërs moeite hebben om hun controlerende en wetgevende taken effectief te vervullen. Dit tekort aan scholing kan leiden tot een oppervlakkige benadering van wetgevingsprocessen en een gebrek aan kritische evaluatie van beleidsvoorstellen.
Daarnaast is er in veel ontwikkelingslanden een sterke partijdige loyaliteit onder parlementariërs. Deze loyaliteit kan ertoe leiden dat zij vaak optreden als verlengstuk van de partijen die het beleid maken, in plaats van als onafhankelijke controleurs van de regering. Hierdoor kan hun controlerende taak te partijdig worden en onvoldoende kritisch. Dit gebrek aan kritische controle kan de weg vrijmaken voor inefficiënt beleid, corruptie en besluiten die niet in het belang zijn van de gehele bevolking.
Een mogelijke oplossing om de democratische processen in ontwikkelingslanden te versterken, is de introductie van meer referenda. Referenda kunnen het volk een directe stem geven in het controleren en evalueren van het overheidsbeleid tussen verkiezingen door. Door burgers rechtstreeks invloed te geven op belangrijke beleidsbeslissingen, kunnen zij bijdragen aan het beperken van de macht van partijgebonden parlementariërs en beter toezicht houden op het bestuur van hun land.
Het vergroten van het gebruik van referenda moet echter gepaard gaan met een goed geïnformeerde en betrokken bevolking. Zonder goed begrip van de kwesties die aan bod komen bij referenda, kan de besluitvorming oppervlakkig blijven en vatbaar zijn voor manipulatie door belangengroepen. Daarom is burgereducatie cruciaal om ervoor te zorgen dat mensen de informatie en tools hebben die nodig zijn om weloverwogen beslissingen te nemen.
Al met al is het verbeteren van de scholing van parlementariërs en het versterken van hun onafhankelijkheid van politieke partijen van groot belang voor de democratische vooruitgang in ontwikkelingslanden. Daarnaast kunnen referenda een waardevolle aanvulling zijn, mits ze zorgvuldig worden gepland en ondersteund door een goed geïnformeerde bevolking. De combinatie van deze elementen kan bijdragen aan een meer evenwichtig en kritisch parlementair systeem, dat beter in staat is om in het belang van het volk te handelen.
Conclusie
Arrogant stellen dezelfde incompetente parlementariërs dat het volk van Suriname dom is en daarom een aanvulling van de Surinaamse democratie met referenda niet gaat werken. Ze willen gemakzuchtig eens in de 5 jaar gekozen worden, 5 jaar lang bami eten en duimen draaien, niets doen. De Surinaamse parlementariërs willen niet dat het volk tussentijds, binnen de 5 jaar regeertermijn, het recht krijgt om mee te bepalen en mee te controleren, want dan hebben ze nog minder te doen dan nu.
En beste Surinamers, let alstublieft goed op in 2025 wie er op de lijsten van de politieke partijen staan, want als het goed is kennen jullie/we ondertussen alle oude knopendraaiers van alle oude politieke partijen. Juist, dat zijn vooral die figuren die geld tellen in de DNA of nu aan het overlopen zijn. Eerst meedoen al die jaren, het land uitverkopen, en nu kraaien over “transparantie,” “kenki a systeem,” “anders doen,” “integer leiderschap.” Allemaal bordeel-scheldwoorden!
Suriname, let goed op de politieke prostituees die u nu komen verleiden, op weg naar de verkiezing van 25 mei 2025, en stemmen komen bedelen met hun sexy tangaslip aan, ongeschoren benen, rode lippenstift onder hun snor, en hun verleidende leugens, praatjes en beloften. U heeft 49 jaar bewijs, niet 1 dag, 1 maand of 1 jaar, bewijs. U heeft 49 jaar bewijs. De oude politieke Viagra-partijen, met hun incompetente parlementariërs, staan weer voor de deur, maar hun parlementariërs houden u goed voor de gek.
Beste Surinaamse parlementariër, wees eens realistisch. Als je zelf niet goed ontwikkeld bent, kun je het volk niet vertegenwoordigen zoals het hoort. Efu yu no sabi a sani, dan alstublieft geen parlementariër worden, je houdt jezelf en het volk voor de gek. Je controleert niets, je doet mee met sluwe ministers die het land uitverkopen, al 49 jaar. Wegblijven, ga ergens anders geld tellen, maar niet in de DNA. Je helpt de Surinaamse democratie niet vooruit, maar bent een chronische verkrachter van de democratie!
Dr. Ashwin Ramcharan RO
