De discussie moet niet zo snel als afgesloten worden beschouwd, omdat die beslissing behoort tot de bevoegdheid van de nieuwssite. Ik heb niemand het recht ontzegd om te zeggen of te schrijven wat ze willen, zo ook president Santokhi niet.
Ik ben het volledig eens met de stelling dat ik in bepaalde gevallen beter moet weten, vandaar dat ik met de inhoud kan leven na vluchtig het artikel te hebben gelezen. Evenwel valt mij de nadruk op die wordt gelegd op: “dat wij niet terug willen naar de ellende van 10 jaar regering-Bouterse.”
Omdat de VHP-mediacommissie het volk oproept om op 25 mei 2025 een goede keuze te maken, zijn wij verplicht, zij die wederom politieke verantwoordelijkheid willen dragen, om voor eens en voor altijd openheid van zaken te geven aan het volk dat wordt overspoeld met allerlei beweringen die niet hard kunnen worden gemaakt en vaak herhaalde leugens blijken te zijn.
Het wordt tijd om de waarheid systematisch met cijfers uit te leggen, zodat voor eens en voor altijd kan blijken wie liegt, wie de onwaarheid spreekt en wie denkt het volk opnieuw te misleiden.
Wat ik wel weet is dat indien Bouterse bij zijn aantreden in 2010 zich consequent had gehouden aan de twee uitgangspunten in zijn inauguratierede, namelijk: dat Suriname de voedselschuur van het Caribisch gebied zou worden, en een kruistocht tegen corruptie zou beginnen, hij tot de dag van vandaag nog president zou zijn.
De regering-Bouterse is in 2010 aan de macht gekomen, de NDP in samenwerking met anderen, met 23 zetels. Omdat het beleid tussen 2010 en 2015 naar tevredenheid was van de samenleving, althans dat deel van de kiezers, heeft de NDP met Bouterse als leider in de verkiezingen van 2015 voldoende zetels behaald (26), met andere woorden: een meerderheid om zelfstandig te regeren. Desondanks is er verder in coalitieverband een regering tot stand gekomen.
Tussen 2015 en 2020 zijn de inkomsten van de staat drastisch teruggelopen, zodanig dat er naar andere alternatieven moest worden uitgekeken om toch een beleid te kunnen voeren waarbij de samenleving, en in het bijzonder de minder draagkrachtigen, een menswaardig bestaan konden leiden.
Hiermee volsta ik en laat het voor het overige aan de toenmalige beleidsmakers over om nog openstaande leugens te ontkrachten.
Eugène van der San
