Het enige wat de oppositionele politici doen, is klagen over Santokhi. Hij deugt niet, hij mag niet terugkomen. Zij, met de NDP voorop, geven voortdurend kritiek op hem en zijn beleid. Dat is deels begrijpelijk, maar als we zeggen dat Chan niet deugt en niet mag terugkomen, oké, regel dat dan. Maar wat dan? Dat betekent nog niet dat jij moet komen; daarvoor is geen enkele reden. Waarom zou jij dan moeten komen? Kome peh? Doe sang? Dit is dus het probleem.
Chan moet weg, maar dat betekent niet dat jij moet komen. Waarom wil jij komen als je nu niks te vertellen hebt? Bij de NDP komt er nog een punt bij: de NDP heeft nog een heleboel op te helderen en op te biechten. Dus, kome peh? Doe sang? Zelfde verhaal? Zelfde types? Nee, nee, zo werkt het niet. Zo gemakkelijk niet.
Voor de goede orde, ik gun iedereen – echt iedereen, van NDP, VHP tot de zachte of harde of nieuwe wind – regeermacht, iedereen die echt aantoonbaar waarde kan toevoegen aan de ontwikkeling van Suriname. En dat kan men aantonen door de vraag die ik al een tijd aan alle politici stel, namelijk: laat zien wat je kan door jouw visie en plan te presenteren – publiceren – en in het plan moet staan (i) wat, (ii) hoe, (iii) wie, (iv) wanneer, (v) hoeveel geld erin gaat en hoeveel eruit komt. Al het andere waarmee je komt is alleen maar vermoeiend en bijna oplichterij, en daarom de vraag aan die politici: Kome peh? Doe sang? Als je niet eens een visie laat zien en geen plan hebt, wat wil je dan komen doen?
Vier uur lang met twaalf sprekers alleen maar kritiek
Kome peh? Doe sang? Neem bijvoorbeeld de NDP, die zo graag terug wil komen. Onder bepaalde omstandigheden zou je hen dat gunnen, maar zij laten ook niets zien. Sterker nog, zij laten alles zien waarom zij in elk geval niet hoeven te komen. Vorig weekend konden zij in Nickerie tijdens hun bijeenkomst vier uur lang met twaalf sprekers alleen maar kritiek uiten op deze regering. Dat was het, dat was alles wat zij te bieden hadden, meer konden zij niet. En daarom moeten zij terugkomen?
Het enige waar de mofawina wan’s beter af waren bij de NDP, is dat zij pakketten kregen. Dus de NDP moet terugkomen voor de pakketten? Waar gaat de NDP die pakketten van betalen? Die boom met dollars groeit nog steeds niet in Suriname en in de tien jaar dat zij geregeerd hadden, konden zij die boom ook niet vinden. Hoe zit dat?
Schokkend dat de NDP vier uur lang twaalf sprekers achter elkaar liet leeglopen op deze regering. Oké, Chan is een rotzak, slechterik, racist, narcist, takroe mang en hij mag niet terugkomen. Maar alles wat je Chan verwijt, is direct 1-op-1 terug te vinden bij de NDP en op sommige punten zelfs in veelvoud. Dus gewoon dre eye spelen en de ander verwijten. Waarom moet jij dan terugkomen? Doe sang? De NDP had er beter aan gedaan om terug te blikken op hun periode met hun fouten en ook nog hun verworvenheden, die er zeker zijn, en dan vooral vooruitkijken en beredeneerde zekerheden en vertrouwen geven. Alleen maar roepen dat zij in het verleden groot waren, veel gedaan hebben, is niet voldoende.
Ooit was Nokia ook groot en zelfs alleenheerser in de telefoonmarkt. Wie kent Nokia nog? Ooit was het Griekse rijk ook groot en sterk. Waar staat Griekenland nu? Ooit waren theaters Taj Mahal en Jasodra een begrip in Suriname. Waar staan zij nu? Ooit was het CDA in Nederland een machtsblok. Waar staat het CDA nu? Dus blijven hangen in het verleden is geen garantie voor de toekomst. Bij elk ding dat de NDP ooit goed gedaan heeft, kan men vijf slechte dingen ernaast noemen.
De NDP blijft weigeren om over hun fouten te praten in de bekende drieslag: (i) wat hebben wij fout gedaan, (ii) wat hebben wij van de fouten geleerd, en (iii) hoe hebben wij waarborgen ingebouwd dat wij die fouten niet meer maken. Het enige wat zij voortdurend en constant doen, is kritiek uiten op deze regering. Oké, Chan mag niet terugkomen, maar jij, mevrouw NDP, hoeft ook niet terug te komen als dit alles is wat je te bieden hebt en als je zo doorgaat.
Wie heeft belang bij terugkeer van de NDP?
De NDP wil terugkomen om het land te dienen, zeggen zij, maar in werkelijkheid spelen er persoonlijke belangen van de sprekers, buiksprekers en futu bois:
1. Ingrid Bouterse: Het enige wat zij op alle podia roept, is “mensen, wij moeten deze regering wegjagen”. Zij wil deze regering gewoon weg hebben om via de NDP haar man weer thuis te hebben. Zo simpel is dat. Zij voegt niets toe aan de discussie over hoe het land te ontwikkelen, ook niet op een deelterrein. Haar optreden is aandoenlijk en deels begrijpelijk vanuit haar perspectief.
2. Mofawina wan’s: Het enige wat de aanhang, het klapvee op de bijeenkomsten, zoekt, is een pakket. Zij zeggen allen in koor dat zij ten tijde van de NDP op z’n minst pakketten kregen, dus daarom moet de NDP terugkomen. Niet om het land te ontwikkelen, want dat zal hen een zorg zijn. Gewoon lekker lui in de hangmat liggen, de hele dag op een smartphone via Facebook schelden en wachten op pakketten. Hoe die pakketten betaald worden, mag OCER regelen.
3. Bermkeffertjes: Die zijn werkloos en de hele dag bezig met live-uitzendingen op social media en het creëren van onrust, in de hoop dat zij, wanneer de NDP aan de macht komt, elke maand zonder te werken salaris ontvangen en pakketten krijgen. Deze bermkeffertjes worden allemaal beleidsmedewerkers zoals voorheen.
4. Veroordeelden in de inner circle: Een van hen, die de hele dag op meerdere Facebook-accounts rommel verspreidt en met vuil smijt, wacht op hoe hij zijn miljoen USD, die op Schiphol in beslag is genomen, weer bij de staat kan roven. De andere veroordeelde bankfraudeur hoopt op gratie en eerherstel. Beide veroordeelden doen flink hun best, want wees eerlijk, wat is hun alternatief? Voor de een is het jarenlang wegkwijnen in Santo Boma en voor de ander een eeuwige bedelstatus. Begrijpelijk dat zij met man en macht streven naar een terugkeer van de NDP, desnoods met leugens en vuil.
5. Racisten: De foute vleugel van de NDP wil per se de NDP terug aan de macht om die ‘koelie’ niet meer als president te hebben, want die vleugel droomt van Simons aan het roer. Wat Simons kan en gaat doen, zal hen een zorg zijn, want dat vragen ze niet eens aan haar; alles wat zij willen, is dat er maar geen ‘koelie’ meer als president terugkomt. Dit is bekend binnen de NDP.
Niet voor niets hamerde zelfs Bouterse keer op keer op het uitbannen van het racistisch denken in zijn eigen partij, en dat nog tot op het laatste moment! Dus laat de NDP niemand wijs maken dat zij de bromtjie jarie partij zijn en dus niet racistisch zijn. Die vleugel is een probleem voor de NDP. Het is een visgraat in de keel van de NDP. De partij kan het niet doorslikken, maar ook niet uitkotsen. Het is helaas alleen maar erger geworden door de foute strategie van deze ‘nieuwe’ NDP, die de etnische snaar is gaan bespelen.
6. Kapitalisten: Die zijn alleen geïnteresseerd in de oliedollars. Zij verkopen zelfs hun ziel om aan de macht te komen. Zij zijn de enigen die ‘schaken’ binnen de partij, want zij zijn bereid om desnoods met Chan te regeren als zij maar kunnen regeren om die oliedollars te kunnen roven. De racisten moeten dan maar die koelie Chan slikken.
7. Maatschappij geëngageerden: Die arme idealisten willen hun partij aan de macht krijgen voor land en volk, maar zij zijn druk gefrustreerd tegen de stroom aan het roeien en zijn kennelijk niet opgewassen tegen het wassende water van de foute motieven zoals genoemd in 1 tot en met 6.
Samengevat, de NDP komt niet voor land en volk, maar voor de belangen van mensen uit de groepen 1 tot en met 6. Dus dan is de vraag legitiem: Kome peh? Doe sang?
Zinloos verwijt
Buiten de meetings om komen de NDP’ers bij allerlei media om min of meer hetzelfde te doen als wat bijvoorbeeld in Nickerie gebeurde. Zo kwam Abdoel recent met twee artikelen – let wel, niet één maar twee – over nepotisme van deze regering. Ik heb geen hoge pet op van de VHP-media commissie, maar in dit geval waren die linkse en rechtse virtuele kaakstoten van de commissie aan Abdoel zeer op zijn plaats. Abdoel moet weten – en hij zou voorlopig tien jaar onder een stoel moeten blijven schuilen als hij een beetje zelfrespect had – dat de NDP aan schaamteloos nepotisme heeft gedaan en eraan heeft meegewerkt. Er zijn zoveel voorbeelden van, dat ik mijn woorden maximaal hier ga overschrijven als ik ze allemaal moet opnoemen.
Dit weekend zag je een van de grote aanwinsten, Nasibdar van Nieuw Suriname, van de NDP bij D-TV 48 minuten lang leeglopen op deze regering zonder iets zinnigs te zeggen over hoe hij dan het land gaat ontwikkelen. Oké, Chan deugt niet, kan niet en moet weg, maar waarom moet jij komen? Kome peh? Doe sang? Jij hebt niets te bieden, jij kan niets zinnigs zeggen maar wel een hoop commentaar geven op Santokhi.
Als dit het voorland is wat de NDP aan de kiezers wil voorhouden, dan is de vraag heel actueel en zeer legitiem: NDP kome peh? Doe sang? Om pakketten uit te delen? Om Bouterse thuis te brengen? Om die US$ 1 miljoen voor de veroordeelde uit de kas van de staat te stelen en hem te geven? Om de andere veroordeelde bankrommelaar gratie te geven? Om de bermkeffertjes tot beleidsmedewerker te benoemen? Of om de racisten te behagen door die koelie te verdrijven? Of om de kapitalisten de kans te geven om die oliedollars te roven? Wat zal het zijn? Kome peh? Doe sang?
De discussie in Suriname moet niet meer gaan over of Chan weg moet of niet. De discussie moet gaan over waarom jij wel of niet mag komen. Als je nu al niets te bieden hebt, dan lacht Chan terecht in zijn vuistje. Dan denkt hij terecht dat het allemaal praatjesmakers zijn die op hem afgeven maar die zelf geen haar beter zijn. Waarom willen zij komen? Kome peh? Doe sang?
Hikmat Mahawat Khan