In de avond van vrijdag op zaterdag zijn indringers het huis van de prominente politicus en criticus van deze regering en ex-VHP’er, Robert Vishnudatt, binnengedrongen. Eenmaal binnen heeft Vishnudatt zich verdedigd door de indringers schietend het huis uit te jagen. Er zijn 14 kogels gelost op Robert Vishnudatt.
Het is een wonder dat Robert niet geraakt is. Dit was geen gewone roof en niet door jongens uit de buurt, dan los je niet 14 schoten op de bewoner van de woning, maar maak je dat je wegkomt als rover. Naar mijn mening heeft deze zaak alle ingrediënten van een moordaanslag. Doet u zelf navraag en trekt u zelf uw conclusies.
Is dit de nieuwe manier van politiek voeren in Suriname? Ik doe bij deze een oproep aan iedereen om zich bewust te worden van de samenleving en het politieke spel waarin Suriname en Surinamers terecht zijn gekomen. Toeristen, denkt u goed na of u uw zuurverdiende geld wenst te gebruiken voor een vakantie in een gangsterland, waar u betaalt om mogelijk beroofd en vermoord te worden.
In veel ontwikkelingslanden zijn moordaanslagen op politieke critici die corruptie aan de kaak stellen een tragische en al te vaak voorkomende realiteit. Deze aanvallen vormen niet alleen een ernstige schending van de mensenrechten, maar ze ondermijnen ook de fundamenten van democratie en rechtvaardigheid. Dit artikel onderzoekt de redenen achter deze moordaanslagen, de impact die ze hebben op de samenleving, en de noodzaak voor internationale solidariteit en interventie om deze praktijken te stoppen.
Achtergrond en redenen voor moordaanslagen
Politieke critici die corruptie openbaar maken, plaatsen zichzelf vaak in groot gevaar. De redenen voor moordaanslagen op deze individuen zijn multifacet:
Verwevenheid van macht en corruptie: in veel ontwikkelingslanden zijn politieke elites, zakenmagnaten en criminele elementen nauw met elkaar verweven. Corruptie is vaak diepgeworteld en systemisch, en degenen die proberen het bloot te leggen, kunnen zich de woede van krachtige belanghebbenden op de hals halen.
Strafloosheid: veel ontwikkelingslanden kampen met een zwak rechtssysteem waarbij strafrechtelijke vervolging van misdaden zelden plaatsvindt. Dit creëert een klimaat van straffeloosheid waarin daders van moordaanslagen geloven dat ze zonder gevolgen hun criminele activiteiten kunnen voortzetten.
Media en persvrijheid: journalisten en mediaorganisaties die kritisch rapporteren over corruptie lopen een bijzonder hoog risico. In landen waar persvrijheid wordt ingeperkt, kunnen journalisten geïntimideerd, gemarteld of vermoord worden om hen het zwijgen op te leggen.
Impact van moordaanslagen
De moordaanslagen op politieke critici hebben verstrekkende gevolgen voor de samenleving:
Chilling effect: het doden van politieke critici verspreidt angst onder anderen die corruptie willen blootleggen. Dit zogenaamde “chilling effect” leidt ertoe dat getuigen en journalisten terughoudender worden in hun pogingen om wanpraktijken te onthullen, waardoor corruptie ongebreideld kan doorgaan.
Verlies van verantwoording: moordaanslagen ondermijnen de mechanismen van verantwoording en transparantie. Wanneer critici worden geëlimineerd, wordt het moeilijker om corrupte praktijken te identificeren en aan te pakken.
Erosie van democratie: democratische principes zoals vrijheid van meningsuiting, de rechtsstaat en burgerlijke deelname worden zwaar aangetast. Het ontbreken van een open en veilige openbare ruimte voor kritiek belemmert de mogelijkheid voor een eerlijk en representatief bestuur.
Sociaal vertrouwen: een cultuur van geweld en straffeloosheid creëert wantrouwen tussen burgers en hun overheidsinstellingen. Dit kan leiden tot sociale fragmentatie en polarisatie, wat de sociale cohesie en nationale eenheid negatief beïnvloedt.
Noodzaak voor internationale solidariteit en interventie
De internationale gemeenschap heeft een belangrijke rol te spelen bij het ondersteunen van politieke critici en het tegengaan van moordaanslagen:
Internationale pressie: zware druk door internationale organisaties, zoals de Verenigde Naties, de Europese Unie en andere multilaterale instellingen, kan helpen om regeringen ter verantwoording te roepen. Het overwegen van sancties of beperkende maatregelen tegen individuen of regimes die verantwoordelijk zijn voor moordaanslagen kan een krachtig signaal afgeven.
Leveren van bescherming: het opzetten van programma’s die asiel en bescherming bieden aan bedreigde politieke critici, journalisten en activisten is cruciaal. Organisaties zoals Reporters Without Borders bieden bijvoorbeeld tijdelijke schuilplaatsen en ondersteuning.
Steun aan media en civil society: het financieel en technisch ondersteunen van onafhankelijke media en maatschappelijke organisaties kan hen helpen om hun cruciale werk te blijven doen. Internationale ngo’s spelen vaak een belangrijke rol bij het bevorderen van vrije pers en het aanklagen van corruptie.
Rechtsbijstand en onderzoek: het opzetten van internationale onderzoekscomités om moorden op politieke critici te onderzoeken en gerechtigheid te bevorderen is essentieel. Nauw samenwerken met lokale autoriteiten kan waar mogelijk ook bijdragen aan de rechtsgang.
Conclusie
Moordaanslagen op politieke critici die corruptie aan de kaak stellen vormen een ernstige bedreiging voor de ontwikkeling, democratie en mensenrechten in ontwikkelingslanden. De angst en onzekerheid die deze aanvallen veroorzaken, ondermijnen verantwoording en transparantie, wat verdere corruptie en onrechtvaardigheid aanwakkert.
Internationale solidariteit en interventie zijn dringend noodzakelijk om de bescherming van politieke critici te waarborgen, corruptie aan te pakken en uiteindelijk een rechtvaardiger en inclusiever maatschappelijk systeem te promoten. Alleen door gezamenlijke inspanningen kunnen we hopen deze schadelijke praktijk te beëindigen en een veiligere wereld te creëren voor degenen die vechten voor rechtvaardigheid en eerlijkheid.
Alle huidige politieke leiders en personen dienen zich bewust te zijn van hun rol in het creëren van een veilige omgeving binnen de politiek.
Wat zich heeft voorgedaan in de zaak van Robert Vishnudatt benadrukt duidelijk het belang van het verstrekken van wapenvergunningen aan eerlijke en oprechte Surinamers, zodat zij zichzelf en hun dierbaren, vrouw en kinderen, kunnen verdedigen. Als de overheid geen veiligheid kan garanderen, moet men in staat zijn, en eisen, dat men het zelf mag doen.
Er moet een drastische verandering komen in de mentaliteit van land en volk. Dit kan en mag niet; de gaande verruwing is onacceptabel en het beleid van deze en vorige regeringen is er debet aan. Zij hebben allemaal bloed aan hun handen, want Robert is niet de eerste en zal niet de laatste zijn.
Dat het in Amerika kan gebeuren, hebben we afgelopen weekend ook gezien toen ex-president Donald Trump aan een moordaanslag ontsnapte. Maar dat is geen excuus om de armen te kruisen en te stellen dat dit soort dingen overal in de wereld gebeuren en dus ook in Suriname kunnen plaatsvinden. Dat is net zo’n naïeve redenering als beweren dat Potros Chan dezelfde kwaliteiten heeft als Biden, en dat leiders domme dingen mogen uitkraaien als leider van het volk.
Zonder eigen wapen en de mogelijkheid zichzelf en zijn dierbaren te verdedigen, waren Robert en zijn vrouw dood, het zoveelste slachtoffer van een tot op het bot corrupt, onveilig en verziekt Suriname!
Ashwin Ramcharan
