Slechts twintig procent van de kinderen die kanker krijgt en in ontwikkelingslanden woont, heeft kans de ziekte te overleven. In de rijke landen overleeft ruim tachtig procent van deze kinderen de ziekte. Elk jaar wordt op 15 februari Wereld Kinderkankerdag herdacht.
Volgens een onderzoek van Dennis Mans en Wilco Zijlmans over de periode 1980-2008 naar kinderkanker in Suriname blijkt dat kanker ook onder Surinaamse kinderen voorkomt, maar de incidentie relatief laag was. De meest voorkomende vormen van kanker waren volgens dit onderzoek bottumoren, weke delen sarcomen en carcinomen. Deze niet-hematologische maligniteiten kwamen een of twee keer per jaar voor. Gebleken is dat centrale zenuwstelsel tumoren, neuroblastoom, retinoblastoom, niertumoren, primaire levertumoren en kiemceltumoren buitengewoon zeldzaam waren.
Kanker bij kinderen zijn kwaadaardige neoplasmata bij pasgeborenen (jonger dan 1 jaar oud), zuigelingen (1 tot 4 jaar oud), kinderen tussen 5 en 14 jaar en adolescenten en jonge volwassenen (15 tot 19 jaar oud). Deze maligniteiten zijn verantwoordelijk voor meer dan 175.000 nieuwe patiënten jonger dan 15 jaar en vertegenwoordigen 1,4 procent van alle kankers wereldwijd. Ze omvatten een breed scala aan histiotypes, waaronder hematologische maligniteiten (ongeveer veertig procent van de gevallen) en centraal zenuwstelsel tumoren (ongeveer twintig procent van de gevallen), gevolgd door neuroblastoom, retinoblastoom, Wilms ’tumor, primaire leverkankers, kwaadaardige botkanker, zachte- weefselsarcomen zoals rabdomyosarcoom, kiemceltumoren en een aantal carcinomen, die elk twee tot zeven procent van de gevallen omvatten.
Tot nu toe zijn de exacte oorzaken van de meeste vormen van kinderkanker niet bekend. Oncogene mutaties en levensstijl- en omgevingsfactoren die betrokken zijn bij de ontwikkeling van veel volwassenkankers zijn waarschijnlijk niet verantwoordelijk voor kanker bij kinderen, omdat deze factoren langere perioden vereisen om voldoende DNA-schade aan te richten om carcinogene laesies te veroorzaken.
Integendeel, maligniteiten bij kinderen zijn in verband gebracht met constitutionele moleculaire defecten zoals Beckwith-Wiedemann en het syndroom van Down, betrokken bij de ontwikkeling van respectievelijk embryonale kankers en leukemie, en erfelijke aandoeningen zoals het Li-Fraumeni-syndroom betrokken bij acute leukemie, hersentumoren, osteosarcoom en rabdomyosarcoom.