De samenleving heeft kennisgenomen van de zeer verontrustende uitlatingen van Rishano Santokhi, de zoon van president Chandrikapersad Santokhi. Minister Albert Ramdin reageerde snel met een voicebericht. Voor het eerst hoorde ik hem zichzelf nadrukkelijk aanduiden als minister van Buitenlandse Zaken (en niet, zoals gebruikelijk, als BIBIS). Het leek alsof hij dit uit paniek deed, want normaliter profileert hij zich als minister van Alle Zaken. Kijk maar naar de lange naam van zijn ministerie: āBuitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS).
Dit had Ramdin kunnen voorkomen door verder te kijken dan zijn neus lang is. Een ongeleid projectiel als Rishano kun je niet stationeren op een gevoelige diplomatieke post. Deze benoeming lijkt meer op een deportatie van Rishano. Het is bekend dat koning Albert eerder de Wet Buitenlandse Dienst heeft geschonden door figuren te benoemen die niet voldeden aan de wettelijke opleidingsvereisten. Ook Rishano heeft geen passende opleiding genoten.
Een pikant detail is dat president Santokhi, toen hij in 2018 als assembleelid fungeerde, zelf meewerkte aan de totstandkoming van deze wetā dezelfde wet die hij nu aan zijn laars lapt.
Wannabe-journalist Fred Kartaram heeft zijn morele plicht veronachtzaamd; leedvermaak
Als mens heeft iedereen de morele plicht om het gezinsleven van anderen te beschermen en te respecteren. Elk gezinsleven is heilig. Het feit dat Rishano Santokhi het gezinsleven van zijn vader in het openbaar bespreekt, gaat voor mij te ver en is onacceptabel. Fred Kartaram, die zelf vader is, had als geen ander moeten aanvoelen dat dit niet door de beugel kan. Wat Rishano heeft gedaan, wens ik geen enkele vader toe, zelfs niet mijn ergste vijand. Freds handelen getuigt van leedvermaak.
Van Rishano verwacht ik weinig anders, maar Fred Kartaram had als volwassen man verantwoordelijkheidsbesef moeten tonen. Het gezinsleven van president Santokhi is een privƩaangelegenheid en gaat niemand iets aan. Er is geen enkel publiek belang dat gediend wordt door dit onderwerp in de openbaarheid te bespreken. Het is bovendien bekend dat Fred Kartaram, presentator bij Radio Awaaz, zijn gesprekspartners vaak manipuleert door tijdens interviews een lange inleiding te geven, waarin hij het antwoord op zijn eigen vraag al suggereert. Helaas is Rishano in deze val getrapt.
De voiceberichten van Rishano
Op 21 oktober 2020 om 06.01 uur (Nederlandse tijd) werd ik gebeld door Rishano. Hij stuurde me enkele voiceberichten met het verzoek deze te publiceren. Direct nam ik contact op met Paramaribo. Van daaruit kreeg ik het verzoek om Rishano voorlopig aan het lijntje te houden en op hem in te praten, zodat er tijd was om op de situatie in te spelen.
Ik deed mijn uiterste best om Rishano tot rede te brengen. Ik wees hem erop dat zijn vader slechts voor vijf jaar president is (mits niet herkozen), maar dat hij door deze actie zijn hele leven als verrader en onbetrouwbaar persoon bekend zou staan. Ik benadrukte dat hij, als zijn vader geen president meer is, niet alleen alle privileges kwijt zou raken, maar dat niemand hem, uit angst voor zijn onbetrouwbaarheid, in dienst zou willen nemen. Zijn reactie daarop was als volgt:
Toen hij doorhad dat ik niet bereid was die berichten te publiceren, begon hij ze naar iedereen te verspreiden. De reactie vanuit Paramaribo was als volgt:
Vermeldenswaard is dat Rishano destijds meerdere voiceberichten heeft gestuurd dan degenen die uiteindelijk naar buiten zijn gekomen. Er zijn berichten met een veel ernstigere inhoud naar mij verzonden. Uit verantwoordelijkheidsbesef heb ik ervoor gekozen deze berichten geheim te houden, en dat zal ik blijven doen.
Het juridisch aspect
Rishano heeft niets gedeeld dat hem uit hoofde van zijn functie ter kennis is gekomen. Daarom lijkt een schending van het ambtsgeheim niet aan de orde. Ik hoop dat Rishano naar de rechter stapt bij een eventueel ontslag. Dit kan belangrijk zijn voor de ontwikkeling van jurisprudentie over de vrijheid van meningsuiting van ambtenaren, in het bijzonder die op gevoelige diplomatieke posten. Dit alles zou een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan de rechtsontwikkeling.
VHP-sympathisanten kijken weg
Ik ben benieuwd of diaspora-koning Robby Makka nu net zo fel en emotioneel zal reageren op Rishano Santokhi, de zoon van de president die hij adoreert. VHP-Nederland zou als echte VHP-sympathisant ook een standpunt moeten innemen. Ook Dennis Lapar, die zo nu en dan op een niet al te slimme manier de president verdedigt, wil ik nu horen. Kom op, jongens, niet stil blijven!
Sunil Sookhlall
sunil.sookhlall@hotmail.com
Facebook
