Ik had verwacht dat mensen de stoep van president “Santokhi de Reiziger” plat zouden lopen om de gewezen minister van Financiën, Armand Achaibersingh, op te volgen; net als in de periode dat deze regering gevormd moest worden vlak na de verkiezingen en lobbyisten de stoep van president Chan Santokhi en koning Albert platliepen.
Ook ik werd verrast door de uiterst geringe interesse in de functie van minister van Financiën. Dit moet ik dit zo opvatten dat er wel mensen zijn met zelfrespect en die dus niet willen dienen onder Santokhi de Reiziger. Het is niet zo dat er (ook binnen de VHP) geen geschikte kandidaten zijn. Die zijn er wel, maar die willen niet dienen onder Santokhi, want Santokhi is een democratisch gekozen dictator met veel eigenaardigheden. Eigenaardigheden die pas duidelijk worden als je hem macht geeft.
Ik heb gesproken met drie van de kandidaten die gepolst zijn voor de functie. Beiden gaven aan niet te willen dienen onder Santokhi, hoewel zij dit niet op deze manier kenbaar hebben gemaakt aan hem. Ik had eerder tijdens een radio-uitzending gesteld dat indien het moet, laat Santokhi zijn ondergeschikten vallen als een baksteen. De drie personen waren eveneens dezelfde mening toegedaan. Ook zij hebben gezien hoe Santokhi zijn mensen laat vallen, indien het hem politiek goed uitkomt.
Neem nou Prenobe Bissessur als voorbeeld. Santokhi was op de hoogte van het veelbesproken contract tussen Bissessur en de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM). In De Nationale Assemblee (DNA) deed hij overkomen alsof hij het niet wist en bestempelde het contract zelfs als onethisch en onrechtvaardig. Ik schrok van de manier waarop hij zijn vertrouweling publiekelijk bejegende. Zo ga je niet om met je ondergeschikten. Bissessur liet hij publiekelijk als een baksteen vallen, terwijl Santokhi de persoon is die het contract oogluikend toegestaan had.
Een echte leider zou zijn verantwoordelijkheid nemen en zelf het politieke boetekleed aantrekken als politiek verantwoordelijke. Dan had ik veel waardering kunnen opbrengen voor Santokhi de Reiziger. Ik beoordeel iemand liever niet op zijn fouten, maar eerder op het feit of hij zijn fouten toegeeft. Noot: Ik verdedig Prenobe niet, maar de wijze waarop Santokhi hem bejegend heeft stel ik aan de kaak. Dit, vooral gezien het feit dat Santokhi op de hoogte was van scheve schaats die Prenobe gereden heeft.
Wat ook een rol speelt bij velen, is het feit dat Santokhi in staat is een goed presterende minister te ontslaan, indien hij onder politieke druk komt te staan en zijn presidentschap moet behouden. De kwestie Diana Pokie zijn velen niet vergeten. Onder politieke druk van de ABOP moest Diana Pokie ontslag nemen en Santokhi verleende dat ontslag ook, terwijl Pokie een goed functionerende minister was. Wij weten allen dat de opvolger van Pokie er een potje van gemaakt heeft, maar daar grijpt Santokhi juist niet in (wederom ter behoud van zijn presidentschap).
Santokhi schoffeert zijn partijleden
Partijgenoten van Santokhi, hoofdbestuursleden van de VHP en VHP-assembleeleden maakten mij kenbaar hoe hij zijn partijleden en medewerkers afsnauwt in bijzijn van iedereen. Het jammerlijke is dat hij vergeet dat hij president is geworden mede dankzij de inzet van die partijleden en/of medewerkers die hij afsnauwt.
Zijn partijleden kunnen duizend adviezen schrijven voor hem, maar uiteindelijk doet hij toch datgene wat hij zelf wil en waarmee koning Albert heeft ingestemd. Iedereen die Santokhi heeft gewezen op het gevaar en de uitspattingen van zijn vrouw Melissa is op zeer verfoeilijke toon afgesnauwd door Santokhi. Het schofferend gedrag van Santokhi is publiek geheim en de potentiële kandidaten voor het ministerie van Financiën weten dit ook.
Het zwaard van Melissa
Medewerkers van het Kabinet van de President zijn vaak getuige geweest van echtelijke ruzies tussen Santokhi en Melissa over Staatszaken, op het Kabinet van de President. Niet voor niets hadden toen Kries en ik geschreven over “Staatszaken onder de lakens”. De echtelijke ruzies over staatszaken hebben ertoe geleid dat enkelen van zijn medewerkers vertrokken zijn. Melissa gedraagt zich alsof zij ook de president is. Dit gedrag etaleert zij ook naar de VHP-ministers en ook dit is bekend bij potentiële kandidaten voor het ministerie van Financiën.
De oorzaak van het feit dat Santokhi geen kandidaten kan vinden voor het ministerie van Financiën, dient hij bij zichzelf te zoeken. Dat wij twee maanden verder zijn en geen minister van Financiën hebben, zegt heel veel over Santokhi. Niemand wil onder hem dienen.
Sunil Sookhlall
