U kunt er op verschillende manieren naar oplichting kijken onder andere abstract en concreet. Deze verschillende manieren zullen min of meer coherent en convergent zijn. Dus min of meer op hetzelfde neerkomen. Wij belichten deze pose zoals het werkelijk is: oplichting.
Wij beginnen direct met een voorbeeld, om de rest van deze column begrijpelijker te maken. Er was eens een topmuzikant die tevens een topjunkie was. Hij leende een saxofoon bij muzikant A. Vervolgens verkocht hij die saxofoon aan muzikant B. Op een dag leende hij die saxofoon bij muzikant B en verkocht deze aan muzikant C. Muzikant A vroeg de junkie naar zijn saxofoon en de junkie leende de saxofoon bij muzikant C en bracht het terug naar muzikant A.
Muzikant B vroeg een keertje naar zijn saxofoon en de junkie leende de saxofoon weer bij de oorspronkelijke eigenaar, muzikant A en gaf deze aan muzikant B. Eén en dezelfde saxofoon werd verkocht aan verschillende mensen. De problemen voor de junkie begonnen toen muzikant A en C tegelijkertijd vroegen naar hun saxofoon. De junk zat klem en zei dat hij het vergeten was bij muzikant B. Muzikanten A en C belden naar muzikant B en iedereen kwam tot de ontdekking dat de saxofoon van muzikant A heen en terug rouleerde tussen hun drieën.
Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën heeft precies zo gehandeld. Hij nam de royalty’s van Rosebel en Iamgold en gaf deze aan de Centrale Bank van Suriname (CBvS). Daarmee loste hij schulden af bij de CBvS. Vervolgens nam hij een lening bij Oppenheimer voor US$ 125 miljoen, waarvoor hij een onderpand moest geven. Voor die lening gaf hij hetzelfde onderpand (royalty’s) aan Oppenheimer. Als dat niet genoeg is, gaf hij vervolgens datzelfde onderpand aan de lokale banken als zekerheid voor terugbetaling van de gestolen kasreserves. Eén onderpand, heeft hij dus drie keer aan drie verschillende partijen verpand (‘verkocht’ als het ware). Driemaal is scheepsrecht! Zie de saxofoon, die de junk aan drie personen verkocht.
De procureur-generaal (pg) heeft maar liefst elf feiten opgesomd, waaraan Hoefdraad zich schuldig zou hebben gemaakt. Wij gaan maar eentje eruit pikken en in deze column uitleggen. U hoeft het volgende wetsartikel niet te lezen, maar volledigheidshalve vermelden wij het toch voor u. De relevante woorden zullen wij vetgedrukt maken voor u, om de leesbaarheid te kunnen behouden voor niet-juristen.
Artikel 386 Wetboek van Strafrecht
“Hij die, met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, hetzij door het aannemen van een valse naam of van een valse hoedanigheid, hetzij door listige kunstgrepen, hetzij door een samenweefsel van verdichtsels, iemand beweegt tot de afgifte van enig goed of tot het aangaan van een schuld of het tenietdoen van een schuld, wordt, als schuldig aan oplichting, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren”.
Dit wetsartikel gaat over oplichting. Hoefdraad heeft listige kunstgrepen toegepast met gebruik van een samenweefsel van verdichtsels. Bij het gebruik van een samenweefsel van verdichtsels gaat het om gesproken en/of geschreven leugens die bij een ander een onjuiste voorstelling van zaken in het leven kunnen roepen. Zo verkeerden alle drie partijen in de veronderstelling dat alleen zij (als enige partij) aanspraak maakten op de royalty’s als het onderpand.
Zinsdelen uit het wetsartikel:
…. iemand beweegt tot de afgifte van enig goed… Oppenheimer is ertoe bewogen om US$ 125 miljoen te lenen aan Suriname.
… het tenietdoen van een inschuld … Een schuld bij de CBvS is tenietgedaan (kwijtgescholden of verrekend). Een schuld aan de lokale banken (voor de gestolen kasreserves) zou met de royalty’s tenietgedaan worden (kwijtgescholden worden) indien die niet terugbetaald zou worden door de CBvS.
Na het lezen hiervan, kunt u zien dat Hoefdraad een ordinaire oplichter is!
In onze volgende column gaan wij aandacht besteden aan de gevolgen van deze oplichting. Wij gaan u uitleggen waarom deze oplichting zo schadelijk is voor heel Suriname, want wij horen mensen als Clifton Limburg, Amzad Abdoel en anderen roepen dat uit niets blijkt dat Hoefdraad iets voor zichzelf genomen heeft.
In ieder geval, de oplichting is al duidelijk en daarop staat drie jaar gevangenisstraf.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier