Pakittow klopt op zijn borst dat hij opkomt voor land en volk. Mi gado. Komt hij op voor Suriname, of gaat het om zijn ego en om hemzelf? Pakittow neemt de regering de maat als het gaat om goed bestuur en good governance, dat wil zeggen of de regering zich houdt aan wetten en regels. Maar zodra Pakittow zich aan zijn eigen regels in zijn eigen partij moet onderwerpen, vindt hij dat hij zich niet aan de regels hoeft te houden. Voor hem moest PRO kennelijk uitzonderingen maken. Pakittow is boos uit de partij gestapt.
Dan komt de ware aard van de man naar buiten. Als Pakittow zich nu al boven afspraken en regels wil verheffen, dan is de vraag wat deze man gaat doen als hij ooit macht krijgt. Dit is dus de man die hele regeringen wil aanspreken, maar zelf niet in zijn partij aangesproken wil worden op afspraken die hij zelf heeft opgesteld. Dit is dus een protesteerder met een fout karakter.
Wat wij nu zien, is dat Pakittow plotseling de NDP is gaan ondersteunen, omdat die NDP nu kennelijk wél goed is. Is er iets mis met zijn beoordeling, of is er iets mis met zijn integriteit? Ik zou, na beschouwing van zijn handelingen en houding, zeggen dat er van alles mis is bij hem. Hij is een totaal foute man: karakter fout, inschattingsvermogen fout en kennis en kunde fout.
Foute man die misleidt
Als de NDP in 2020 volgens hem niet deugde en weg moest, dan is het vreemd dat hij nu wél de NDP goed vindt, terwijl er bij de NDP niets is veranderd: dezelfde mensen, hetzelfde denken en dezelfde veroordeelden. Wat probeert Pakittow het volk dan op de mouw te spelden?
Kennelijk wil Pakittow zijn eigen wrok en wraak tegen PRO botvieren op anderen. Waarom moet het volk achter zo’n charlatan aanlopen? Het wordt tijd dat het volk op z’n minst gaat nadenken.
Het wordt tijd dat men Pakittow op de grill legt en hem flink doorvraagt. Wat heeft Pakittow aan oplossingen? Waarom publiceert hij geen visie? Hij is al meer dan vijf tot zes jaar actief aan het roffelen, maar laat niets zien. Zo ontwikkel je een land niet. Het moet nu over zijn met lege kreten als “Suriname eerst.” Dit is aantoonbaar vals spel van hem. Het gaat om hem, om zijn ego, om Pakittow eerst.
De man laat al bij zijn eerste optreden voor de NDP zien hoe fout hij is. “Het is persoonlijk,” zegt hij zelf. Hij drijft meteen een wig tussen de etniciteiten. Hij dacht dat hij bij de NDP in goed gezelschap was met al die NDP’ers die steeds de etnische snaar bespelen.
De taak van Wakker Suriname is om dit soort leeghoofden flink door te vragen en niet in de djoteh te trappen van “wegjagen van regeringen.” Wegjagen ten bate van wie? Laat Pakittow en andere leeghoofden moeite doen om ons te vertellen wat en hoe het dan anders moet, in plaats van alleen praatjes te verkopen.
Mijn betoog is niet bedoeld om deze regering aan te prijzen, maar juist om de critici aan te spreken op het gebrek aan inhoud als alternatief. Het is bedoeld om te benadrukken dat jij alleen kan en mag komen als je iets te vertellen hebt en beterschap kan aantonen. Let wel: aantonen!!! En geen lege praatjes in het wild. Show me!
Vreemd genoeg wil dat alsmaar niet lukken. Zie nu wat bij CHS is ingediend.
Deze week zijn 15 partijen ingeschreven bij CHS. Zij hebben allen een partijprogramma moeten inleveren, dat nu op de website van CHS te lezen is. Je ziet bij al die partijen dat zij geen benul hebben waar zij geld vandaan gaan halen om al die Sinterklaascadeautjes, die zij in hun programma’s hebben, te betalen. Triest, diep triest. Als lezer hoef je niet eens verder te zoeken. Je weet dat het ‘rubbish’ is wat er staat en niet realiseerbaar is. Het is belazerij aan de voordeur.
Hikmat Mahawat Khan
