Op 12 augustus is het laatste zittingsjaar van president Desi Bouterse ingegaan. Zoals onze Grondwet voorschrijft, moeten er om de vijf jaar verkiezingen worden gehouden voor de volksvertegenwoordigende organen. Ook worden een nieuwe president en vicepresident gekozen. Het is verwachtbaar dat de huidige president voor een derde termijn zal gaan.
Internationaal is gangbaar dat een president slechts één keer herkozen mag worden. In de Verenigde Staten mag een president slechts twee termijnen dienen, dus kan hij één keer herkozen worden. In landen als Colombia en Mexico is slechts één termijn toegestaan. In Suriname geldt geen beperking op de presidentiële ambtstermijn. De vorige president, Ronald Venetiaan, heeft drie termijnen in die functie gediend. Ongetwijfeld zal de huidige president als argument gebruiken dat zijn voorganger ook drie termijnen de functie van president van de Republiek Suriname heeft vervuld, dus dan mag hij dat ook.
De vraag die gesteld moet worden, is of dit wenselijk is. Moeten we in Suriname geen beperking stellen voor de termijnen van hoge functies van de staat? Zijn twee termijnen niet meer dan genoeg voor het vervullen voor het presidentschap? Het is de hoogste tijd dat bij het wijzigen van de grondwet hierover de nodige discussies worden gevoerd. De Grondwetscommissie heeft haar concept wijziging grondwet reeds jaren geleden afgerond, maar helaas heeft de samenleving hier nooit meer iets van vernomen.
Bewust stemmen
De grote vakantie is begonnen. Het lijkt ook alsof de verkiezingscampagnes reeds van start zijn gegaan. Het ene na het andere gebied wordt door politieke partijen bezocht. Politieke partijen maken vol trots melding van overlopers die zich bij hun partij hebben aangesloten. Laatst nog zei een parlementariër dat hij nooit zou overlopen, want overlopers zijn doodlopers. Maar het duurde niet lang, voordat hij zelf zijn partij verliet om de coalitie te ondersteunen. Waarom partijen zo opscheppen met nieuwe leden, is een goede vraag. Helaas heeft dit echter niets te maken met de ontwikkeling van het land of de richting waar we naartoe willen met het land.
Partijen zijn altijd oppervlakkig bezig door te benadrukken hoeveel overlopers ze hebben opgevangen. Er wordt vrijwel nooit over de ontwikkeling van het land gesproken en als dat wel gebeurt, dan is er nooit een onderbouwing van hoe men dit wil realiseren. Kritiek leveren op een zittende regering is geen kunst. De vraag is wat ga jij doen om het leven van de meer dan een half miljoen Surinamers te verbeteren. Het zal de kiezer een worst wezen hoeveel overlopers je partij zijn komen joinen. Het zet geen brood op tafel voor de burger.
Vertel de kiezer wat je gaat doen als je aan de macht komt. Doe dat onderbouwd, zodat mensen zelf kunnen zien als de plannen realistisch zijn of niet. En de kiezer moet kritisch kijken naar mensen en politieke partijen die hen gouden bergen beloven, maar dit niet hebben kunnen waarmaken toen zij zelf aan de macht waren. In mei 2020 zal de kiezer na het uitbrengen van zijn stem weer eens vijf jaar moeten wachten om naar de stembus te gaan. Wees dus kritisch en stem bewust!
